منبع: ایرانوایر
You must be logged into the site to view this content.
منبع: هرانا
منبع: ایرانوایر
منبع: ایرانوایر
منبع: ایرانوایر
منبع: ایرانوایر
منبع: ایرانوایر
منبع: ایرانوایر
منبع: ایرانوایر
You must be logged into the site to view this content.
منبع: هرانا
منبع: ایرانوایر
منبع: ایرانوایر
حقوق بشر در ایران به شدت مورد تهاجم قرار گرفته و محدودیتها و سرکوبها، زندگی مردم را تحت تأثیر جدی قرار داده است. در این مقاله بررسی میکنیم که چگونه سرکوب، محدودیتهای سیاسی و اجتماعی، و محرومیت از آزادیهای اساسی زندگی روزمره مردم را تحت فشار قرار داده است.
منبع: HRA
You must be logged into the site to view this content.
منبع: HRA
You must be logged into the site to view this content.
منبع: HRA
You must be logged into the site to view this content.
منبع: ایرانوایر
زهرا شهباز طبری، شهروند ۶۷ ساله اهل رشت و زندانی سیاسی، توسط شعبه اول دادگاه انقلاب این شهر به اتهام «همکاری با گروههای مخالف نظام» به ...
در حافظه معاصر ایرانیان، مجموعهای از رخدادهای تلخ و عجیب همچون زخمهایی باز بر پیکر بخشهای مختلفی از جامعه باقی ماندهاند؛ اتفاقهایی که جزییات آنها مشخص نشده و حکومت به شیوههای مختلف تلاش کرده تا آنها را به فراموشی بسپارد.
نامهایی که فقط یادآور قتل حکومتی و فراقضایی یا تلاش برای فراموش کردن پروندهها نیستند؛ نشانه شکافیاند میان مردم و حاکمیتی که حقیقت را پنهان میکند.
در طول چهار دهه گذشته، چرخهای از مرگهای مشکوک، ناپدیدسازیها، اعدامها، فسادها و فجایع بیپاسخ، در حافظه جمعی ایرانیان رسوب کرده است. هر پرونده، با اطلاعیهای رسمی آغاز شده و با وعده «تحقیق کامل» ادامه یافته، اما پایانش همواره در سایه بوده است؛ گاه با سکوت، گاه با انکار و گاه با تهمت به قربانیان. این گزارش، تلاشی است برای مرور این زخمهای باز، برای ثبت آنچه هنوز پاسخی نیافته است: از خیابان تا زندان، از انفجارها و فسادها تا مرگهای سیاسی.
خلاصه: سه سال پس از سرکوب اعتراضات علیه حجاب اجباری، حکومت ایران بار دیگر ونهای گشت ارشاد را فعال کرده است. این اقدام یادآور سرکوب خونین معترضان جوان است که در جریان اعتراضات سه سال پیش کشته شدند و هنوز هیچ دادگاهی درباره مسئولیت این قتلها برگزار نشده است.
سه سال پیش در همین روزها، خیابانهای شهرهای ایران مملو از جوانان و نوجوانانی بود که برای «یک زندگی معمولی» و بدون اجبار در پوشش و رفتار به خیابانها آمده بودند. در جریان این اعتراضات، دهها نفر از جمله سارینا اسماعیلزاده، ابوالفضل آدینهزاده، کامران شهبازی، سمیه محمودینژاد، عرفان رضایی و پارسا رضادوست تنها به دلیل دفاع از آزادیهای شخصی، با شلیک گلوله ساچمهای یا جنگی جان خود را از دست دادند.
تا کنون حتی یک دادگاه برای رسیدگی به چگونگی کشته شدن این معترضان که اغلب کمتر از ۲۵ سال سن داشتند تشکیل نشده است. این سکوت قضایی پیام واضحی دارد: خون جوانانی که تنها برای آزادی و حق انتخاب خود به خیابان آمده بودند، نادیده گرفته شده و پاسخگویی در سطوح حکومتی وجود ندارد.
با وجود آنکه گشت ارشاد چند سال پیش عملاً از خیابانها جمع شده بود، حالا بار دیگر ونهای آن فعال شدهاند. این اقدام نه به معنای اصلاح یا پاسخگویی بلکه به مثابه تهدید دوباره علیه حقوق شخصی مردم، به ویژه زنان و جوانان، است. جمعآوری خودروها هیچگاه به معنای پایان فعالیت گشت نبوده و اکنون بازگشت آن، خاطره سرکوب و ترس را دوباره زنده میکند.
این رفتار حکومت موجب افزایش بیاعتمادی عمومی و تشدید فاصله میان مردم و قدرت شده است. جوانانی که در سالهای گذشته برای دفاع از آزادی خود جان باختند، اکنون شاهد بازگشت ابزار سرکوب هستند. جامعه ایران با تداوم چنین سیاستهایی نه تنها در معرض سرکوب و خشونت، بلکه در معرض بحران اعتماد اجتماعی و فروپاشی اخلاقی و فرهنگی نیز قرار دارد.
راهاندازی دوباره ونهای ارشاد یادآور قربانیان اعتراضات گذشته و ضعف پاسخگویی حکومتی است. این اقدامات نشان میدهد که حکومت نه تنها از درسهای تاریخ عبرت نگرفته، بلکه آماده سرکوب دوباره است. تنها آگاهی و مقاومت مدنی میتواند زمینه تغییر و حفاظت از حقوق فردی و اجتماعی شهروندان را فراهم کند.
