اعتصاب غذای گسترده زندانیان قزلحصار؛ صدای اعتراض علیه اعدامها
حدود ۱۵۰۰ زندانی در زندان قزلحصار در اعتراض به موج اخیر اعدامها دست به اعتصاب غذا زدهاند. آنان از مردم و زندانیان سایر زندانها خواستهاند برای لغو مجازات اعدام حمایت کنند و صدای خود را به گوش جهانیان برسانند.
در روزهای اخیر، موج اعدامها در ایران شدت گرفته و وضعیت زندانیان محکوم به اعدام به شدت بحرانی شده است. در همین راستا، نزدیک به ۱۵۰۰ نفر از زندانیان واحد دوی زندان قزلحصار در سالنهای یک تا چهار، از روز دوشنبه ۲۱ مهرماه به اعتصاب غذا دست زدهاند. این اقدام جمعی، اعتراض مستقیم به اعدامهای روزانه و هفتهای همبندیانشان است.
زندانیان در پیام خود اعلام کردهاند: «صبرمان از این همه ستم و گرفتن جان زندانیان و جوانان لبریز شده است. هر روز و هر هفته شاهدیم که عدهای از همبندیانمان به چوبههای دار سپرده میشوند و تعدادی نیز شب را با کابوس مرگ و چوبههای دار سپری میکنیم. این زجرآورترین لحظات زندگی ما و خانوادههایمان است؛ درد و رنجی که سالیان است ادامه دارد. این وضعیت دیگر برای ما قابل تحمل نیست.»
هدف اعتصاب؛ لغو اعدام و اعتراض به بیعدالتی
زندانیان تأکید کردهاند که این اعتصاب غذا تنها یک اعتراض نیست، بلکه درخواست مستقیم برای لغو مجازات اعدام و پایان دادن به نظامی است که با جان انسانها بازی میکند. آنان خواستار حمایت مردم و سایر زندانیان شدهاند و گفتهاند: «پناه ما زندانیان شما مردم هستید. حق ما اعدام نیست و جای ما در زندان نیست. علیه اعدامها در ایران کاری کنید. صدایتان را بلند کنید. در برابر زندانها تجمع کنید و نگذارید زندانیان را اعدام کنند.»
پیام همبستگی زندانیان اوین و رجاییشهر
این اقدام گروهی با حمایت زندانیان اوین و رجاییشهر همراه شده است. زندانیان این دو زندان نیز به اعتصاب غذا پیوسته و نشان دادهاند که مقاومت جمعی میتواند صدای زندانیان زیر حکم اعدام را تقویت کند. همبستگی میان زندانیان، پیام مهمی به جامعه و جهانیان است که نشان میدهد اعدامها تنها مسئلهای فردی نیست، بلکه مشکلی سیستماتیک و نگرانکننده است.
اهمیت حمایت عمومی و بینالمللی
اعتصاب غذا در قزلحصار هشدار جدی به جامعه جهانی است. این زندانیان خواستهاند که صدای آنان به گوش سازمانهای حقوق بشری و مردم جهان برسد. حمایت عمومی و فشار بینالمللی میتواند تنها راه متوقف کردن موج اعدامها باشد. زندانیان با این اقدام نشان دادهاند که حتی در شرایط محدود و تحت فشار، ایستادگی علیه ظلم ممکن است.
پیام شخصی
به عنوان یک ایرانی، وقتی خبر این اعتصاب غذا را میشنوم، قلبم به درد میآید. زندگی انسانها با سیاستهای سرکوبگرانه بازی میشود و هزاران خانواده در انتظار مرگ عزیزان خود هستند. من این مقاله را نوشتم تا صدای آنان باشم و یادآوری کنم که سکوت در برابر چنین فجایعی خیانت است. هر روزی که میگذرد و هر اعدامی که اجرا میشود، مسئولیت ما برای اعتراض و اقدام بزرگتر میشود.
این اعتصاب غذا، نشانهای از شجاعت و اراده انسانهایی است که زندگی و آزادی خود را فدای حقیقت و عدالت میکنند. آنها به ما یادآوری میکنند که نباید در برابر بیعدالتی و ظلم خاموش بمانیم و هر صدایی که بتواند فریاد زندانیان را به گوش دنیا برساند، ارزشمند و حیاتی است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.