در سال ۱۳۹۰، سه دانشمند هستهای ایران، یک مقاله علمی مشترک به هجدهمین کنفرانس تخصصی انرژی هستهای ایران ارائه دادند. آن زمان، هیچکس نمیدانست که این همکاری علمی، سرآغاز سرنوشتی تلخ برای هر سه خواهد بود. چهارده سال بعد، در کمتر از دو ماه، هر سه نویسنده آن مقاله جان خود را از دست داده بودند. دو نفر آنها به دست اسرائیل و یک نفر به دست ایران.
اسرائیل عبدالحمید مینوچهر و احمدرضا ذوالفقاری داریانی، متخصصان برجسته برنامه هستهای ایران را بامداد ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ یعنی در نخستین ساعات حمله به ایران هدف قرار داد.
هفت هفته بعد، برای روزبه وادی، آخرین بازمانده این جمع سه نفره هم سرنوشتی تراژیک رقم خورد. قوه قضائیه ایران اعلام کرد که او را صبحگاه ۱۵ مرداد ۱۴۰۴ به اتهام «جاسوسی برای موساد»، سازمان امنیت خارجی اسرائیل، اعدام کرده است.
ساعتی بعد از اعلام خبر اعدام او، تلویزیون ایران در برنامه ۲۰:۳۰ ویدیویی از اظهارات روزبه وادی را پخش کرد و گفت او اطلاعات مرتبط با مرکز هستهای که در جنگ با اسرائیل هدف قرار گرفتند و همچنین اطلاعات یکی از دانشمندان هستهای ایران را در اختیار موساد قرار داده است.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.