.jpeg)
سه سال از روزی میگذرد که نام مهسا (ژینا) امینی، دختر ۲۲ سالهای از سقز، در تاریخ ایران و جهان جاودانه شد. روزی که او توسط نیروهای موسوم به «گشت ارشاد» در تهران بازداشت شد و ساعاتی بعد در حالیکه خانوادهاش چشمانتظار بازگشتش بودند، خبر انتقال او به بیمارستان منتشر شد. مهسا در میان ناباوری مردم، جان خود را از دست داد. اما مرگ او پایان نبود؛ آغازگر فصلی تازه در تاریخ معاصر ایران شد.
مهسا؛ جرقهای که آتش خاموششدنی نیست
مرگ مهسا امینی نه یک حادثه فردی، بلکه نماد دههها فشار، تبعیض و خشونت ساختاری علیه زنان و مردم ایران بود. او ناخواسته به نماد نسلی تبدیل شد که دیگر سکوت را برنمیتابید. جنبشی که از پاییز ۱۴۰۱ آغاز شد، خیابانها را از تهران تا زاهدان و از سنندج تا مشهد فرا گرفت. صدای یک ملت به گوش جهانیان رسید و شعاری که از دل مردم کردستان برخاست، در همه ایران طنینانداز شد:
زن، زندگی، آزادی.
یک سالگرد، اما هزاران خاطره
سالگرد مهسا فقط یادآور فقدان یک دختر جوان نیست؛ بلکه یادآور خاطرات هزاران خانوادهای است که عزیزانشان را در اعتراضات بعد از او از دست دادند. نامهایی چون نیکا شاکرمی، حدیث نجفی، کیان پیرفلک، پویا مولایی و بسیاری دیگر در حافظه جمعی مردم حک شده است. هر یک از آنان، چون مهسا، به بخشی از تاریخ آزادیخواهی ایران بدل شدند.
پژواک جهانی
مرگ مهسا امینی نهتنها ایران، بلکه جهان را تکان داد. در صدها شهر دنیا، از نیویورک تا برلین و از پاریس تا سیدنی، مردم با عکسها و پوسترهای او به خیابان آمدند. جوایز بینالمللی حقوق بشر به یاد او و جنبش مردم ایران اهدا شد. پارلمانها، دانشگاهها و رسانههای جهانی نام مهسا را زنده نگاه داشتند. او از یک شهروند معمولی به نمادی جهانی از مبارزه برای حقوق زنان و آزادی انسانی بدل شد.
چرا یادآوری مهم است؟
سه سال گذشته، اما زخمها هنوز تازهاند. حکومت تلاش کرد صدای اعتراضات را خاموش کند، اما حقیقت این است که مهسا در حافظه مردم پاک نمیشود. یادآوری سالگرد او یعنی زنده نگه داشتن آرمانهایی چون عدالت، آزادی و برابری.
فراموشی یعنی تکرار دوباره تراژدی. اما مردم نشان دادهاند که نام مهسا را فراموش نخواهند کرد، چراکه او نماینده خواستی عمومی برای کرامت انسانی بود.
مهسا؛ فراتر از یک نام
امروز مهسا فقط یک نام در صفحات روزنامه یا یک تصویر بر دیوار نیست. او به یک «رمز مشترک» میان ایرانیان بدل شده است؛ رمز امید، مقاومت و آیندهای که باید ساخته شود. نام او در تاریخ کنار زنان بزرگی میدرخشد که زندگی خود را در مسیر آزادی و عدالت گذاشتند.
مسئولیت ما در سالگرد مهسا
این سالگرد فرصتی است برای درنگ و اندیشیدن. برای پرسیدن از خود که:
در این سه سال چه آموختهایم؟
چه چیزی را نباید از دست بدهیم؟
چگونه میتوانیم میراث مهسا را پاس بداریم؟
پاسخ به این پرسشها، تنها با ایستادگی بر ارزشهایی ممکن است که او به نماد آنها تبدیل شد: زندگی آزاد، بدون تحقیر و تبعیض.
---
✍️ سه سال پس از آن روز تلخ، نام مهسا امینی همچنان روشناییبخش راهی است که مردم ایران انتخاب کردهاند. او نهتنها «رهبر یک جنبش ملی»، بلکه یادآور این حقیقت است که تاریخ با خون بیگناهان نوشته میشود، اما آینده با امید و پایداری ساخته خواهد شد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.