عضو شبکه مدافعین حقوق بشردر ایران
شعار «نه غزه، نه لبنان» نه دشمنی با مردم فلسطین و لبنان است، نه بیتفاوتی نسبت به رنجهای انسانی. این شعار دقیقاً علیه سیاستهای جمهوری اسلامی است که سرمایه و جان مردم ایران را در پروژههای خارجی هزینه میکند، در حالیکه شهروندان خودش با فقر، بیکاری، گرانی و سرکوب دستوپنجه نرم میکنند. مردم گفتهاند: اولویت ما ایران است. رفاه ما، آزادی ما، آینده فرزندان ما.
قالیباف و دیگر مقامات جمهوری اسلامی تلاش میکنند چنین القا کنند که امنیت ایران در گروی حضور در جبهههای سوریه، لبنان یا یمن است. در حالی که واقعیت دقیقاً برعکس است: مداخلهگریهای فرامرزی جمهوری اسلامی، نه تنها امنیت ایران را افزایش نداده، بلکه کشور را در معرض تحریمهای فلجکننده، دشمنیهای منطقهای و بحرانهای اقتصادی شدید قرار داده است. امنیت واقعی زمانی محقق میشود که حکومت پاسخگوی مردم خودش باشد، نه اینکه منابع ملی را در جنگهای نیابتی خرج کند.
وقتی مقامات از «جنگ در جولان» حرف میزنند، منظورشان فرزندان و زندگی مردم ایران است که باید قربانی ایدئولوژی حاکمان شود. همان جوانانی که حقشان داشتن کار، تحصیل، و زندگی آزادانه است، مجبور میشوند در جنگهایی بجنگند که هیچ ربطی به آینده ایران ندارد. همزمان، میلیاردها دلار از سرمایه ملی خرج گروههایی میشود که هیچ پاسخگویی به ملت ایران ندارند.
جمهوری اسلامی بیش از چهار دهه است که با شعارهایی مانند «مبارزه با اسرائیل» یا «دفاع از مستضعفان جهان» سعی کرده سیاستهای داخلی شکستخورده خود را پنهان کند. در حالی که مردم ایران دیگر فریب این شعارها را نمیخورند. اگر قرار است جان کسی فدای چیزی شود، باید فدای آینده ایران و زندگی آزاد شهروندان خودش باشد، نه فدای پروژههای منطقهای حکومتی که حتی حق اعتراض مسالمتآمیز مردم خودش را برنمیتابد.
قالیباف و همفکرانش نمیخواهند حقیقت سادهای را بپذیرند: مردم ایران دیگر حاضر نیستند بار ایدئولوژیهای پوسیده جمهوری اسلامی را بر دوش بکشند. شعار «نه غزه، نه لبنان، جانم فدای ایران» یک مطالبه مشروع، ملی و انسانی است. مردمی که آن را فریاد زدند، بهروشنی فهمیدهاند که سرنوشتشان نباید گروگان سیاستهای جنگطلبانه و ماجراجویانه حکومت باشد. ایران باید برای مردمش باشد، نه برای جولان و نه برای پروژههای نظامی در خارج از مرزها.
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر
توجه:فقط اعضای این وبلاگ میتوانند نظر خود را ارسال کنند.